Charakter

Kot rosyjski niebieski jest doskonałym towarzyszem rodziny – żywiołowym i wesołym, a przy tym łagodnym, cichym, czystym i niekłopotliwym. Do późnego wieku lubi się bawić, jest ciekawski i wszędobylski. Przyjazny, łatwo nawiązuje kontakt, zazwyczaj cieszy się z wizyty gości, chociaż zdarzają się też osobniki nieśmiałe. Mocno przywiązuje się do opiekuna i nie lubi samotności, toteż jeśli właściciel przez większość dnia przebywa poza domem, powinien postarać się dla niego o towarzystwo jakiegoś czworonoga. Kot rosyjski jest na ogół zgodny, dlatego może dzielić dom zarówno z innymi kotami, jak i z psem. Z natury domator, nawet gdy ma taką możliwość, niechętnie wychodzi na zewnątrz. Jeżeli chcemy z nim podróżować lub go wystawiać, powinien być przyzwyczajany do tego od małego.

Wady i zalety

Wady

• raczej nieśmiały wobec obcych
• źle znosi zmiany miejsc i stres

Zalety

• łatwy w pielęgnacji
• zdrowy
• bardzo przywiązuje się do opiekuna
• akceptuje inne koty i psy
• nadaje się dla dzieci jak i osób starszych

Zdrowie

Koty rosyjskie niebieskie są naturalną rasą, którą cechuje zazwyczaj dobre zdrowie. Nie słyszy się w ich przypadku o jakichś szczególnych predyspozycjach do chorób o podłożu genetycznym. Jak wiele innych kotów mogą mieć tendencje do kamicy moczowej i niewydolności nerek.

Żywienie

Są to zazwyczaj zwierzaki pełne energii, dlatego powinny dostawać karmę, która zaspokoi ich potrzeby. Równocześnie jednak cechuje je z reguły bardzo dobry apetyt, trzeba więc uważać, aby nasz kot nie przytył, szczególnie jeśli został poddany zabiegowi kastracji lub sterylizacji.

Pielęgnacja

Pielęgnacja szaty jest prosta – wystarczy wyczesać ją raz w tygodniu, aby usunąć martwy włos. Z racji posiadania krótkiego futerka mniej alergizuje, nie jest jednak kotem hypoalergicznym. Na stan sierści i skóry dobrze wpływa odpowiednia karma, zawierająca nienasycone kwasy tłuszczowe.

Historia

Kot rosyjski niebieski jest uważany za rasę naturalną – zabiegi hodowlane ograniczyły się w jego wypadku do niewielkich zmian w budowie ciała. Prawdopodobnie pierwsze koty tego typu pochodziły z okolic Archangielska, gdzie żyły w stanie półdzikim, podobnie jak nasze dachowce. Izolacja geograficzna sprawiła, że ich wygląd nie zmienił się od dziesiątek lat. Niezwykła, podwójna szata to efekt przystosowania się tych zwierząt do surowego klimatu, a niebieskoszary kolor sierści, z charakterystycznym srebrzystym połyskiem, sprawiał, że były mniej widoczne na śniegu.

Z czasem niebieskie koty trafiły na carski dwór, a ich wielkim miłośnikiem był Mikołaj I. Angielska królowa Wiktoria miała dwa czworonogi pochodzące z carskiego pałacu. Wiele kotów rosyjskich trafiło też na statki handlowe, gdzie były traktowane jak maskotki przynoszące szczęście. Dzięki marynarzom dotarły około 1800 r. na Wyspy Brytyjskie, gdzie rozpoczęto ich hodowlę. Uznanie rosyjskich przybyszów za zwierzęta rasowe nie było łatwe, zwłaszcza, że Anglicy mieli swoje koty brytyjskie. Początkowo wszystkie niebiesko umaszczone koty, niezależnie od typu, wystawiano w tej samej klasie. Z czasem zdecydowano się na utworzenie dwóch kategorii: kotów typu niebieskiego brytyjskiego i niebieskich innego pochodzenia. Własną klasę kot rosyjski otrzymał w 1912 r. Zanim przyjęła się obecna nazwa, znany był jako kot niebieski hiszpański, archangielski, maltański lub american blue.

W czasie II wojny światowej większość angielskiej populacji kotów rosyjskich wyginęła. Próbę odnowienia rasy podjęto na początku lat 60. w Szwecji - łączono tam koty rosyjskie z syjamskimi i orientalnymi. Wskutek tych działań liczebność populacji wzrosła, ale rasa zaczęła się upodabniać do typu orientalnego. Kilka lat później grupa angielskich hodowców postanowiła odtworzyć dawnego kota rosyjskiego. W 1967 r. powołano Russian Blue Breeders’ Association (Stowarzyszenie Hodowców Kota Rosyjskiego Niebieskiego), które rygorystycznie dbało o właściwy dobór reproduktorów, dzięki czemu dzisiaj możemy podziwiać tę rasę w jej pierwotnym kształcie. Ostatnio wyhodowano odmiany czarną i białą kota rosyjskiego, ale większość organizacji felinologicznych ich nie uznaje.

Wzorzec

Kot rosyjski niebieski krótkowłosy - russian blue - Koty krótkowłose i somalijskie - III kat. FIFe

• kod EMS: RUS
• Pochodzenie: Rosja
• Charakter: lojalny, przyjazny, zrównoważony
• Wielkość: średniej wielkości
• Waga: 2,5-4,5 kg
• Wygląd ogólny: smukły, wydłużony, dobrze umięśniony, pełen gracji
• Głowa: kształt krótkiego klina, czaszka długa i spłaszczona, czoło proste, poduszeczki z wąsami wydatne, podbródek mocny
• Uszy: duże, szerokie u podstawy, dość wysoko osadzone, raczej ostro zakończone, o skórze niemal przezroczystej
• Oczy: duże, szeroko rozstawione, w kształcie migdałów, o żywym zielonym odcieniu
• Nos: prosty
• Tułów: o średnim kośćcu, smukły, dobrze umięśniony; kończyny długie i delikatne, stopy małe, owalne
• Ogon: proporcjonalny do ciała, zwężający się, ostro zakończony
• Szata: pluszowa, krótka i gęsta, lekko odstająca od ciała, miękka i jedwabista; gęsty podszerstek, mniej więcej tej samej długości co włos okrywowy
• Maść: równomierny niebieskoszary kolor (preferowany średni odcień); końce włosów powinny srebrzyście połyskiwać – srebrny nalot tworzy się dzięki temu, że każdy włos ma bezbarwną końcówkę; lusterko nosa łupkowo-szare, opuszki – lawendowe
• Aktywność: aktywny choć zrównoważony
• Odporność/podatność na choroby: odporny
• Długość życia: 15-18 lat
• Możliwość zakupu kociaka w Polsce: tak

Ciekawostki

Kota rosyjskiego niebieskiego upodobali sobie carowie i marynarze, którym przynosił szczęście w podróży. W Anglii wyhodowano białą odmianę tej rasy, jednak nie zyskała popularności. Wyhodowano też czarną odmianę barwną kota rosyjskiego, jest ona jednak - podobnie jak odmiana biała - uznawana tylko przez ACF i GCCF. Nie są uznane przez FIFe. Odmiany barwne nie posiadają wysrebrzenia charakterystycznego dla kotów rosyjskich niebieskich. Istnieją koty rosyjskie długowłose, znane jako nebelungi. Są hodowane jako oddzielna rasa od lat 80. XX wieku.

Obecnie kilka hodowli pracuje nad stworzeniem nowej rasy kotów wywodzącej się z kotów rosyjskich niebieskich - kotów archangielskich, czyli posiadających wszystkie cechy typowych "rusków" poza umaszczeniem - colorpoint, czyli jak u syjama. Co ciekawe, kocięta archangielskie rodzą się białe, a wybarwienie pojawia się u nich w późniejszym wieku.

Pyszczek kota rosyjskiego niebieskiego ma charakterystyczny kształt, z wygiętymi ku górze kącikami warg - przypomina uśmiech Mony Lisy.